Współuzależnienie
Każdy kto żył lub żyje w rodzinie gdzie kiedykolwiek nadużywano alkoholu,
jest uzależniony - podobnie jak sam alkoholik.
Rodzina alkoholowa jest systemem charakteryzującym się wysokim wskaźnikiem stresu. Ten stres przeżywają wszyscy członkowie rodziny -
od małych dzieci po seniorów. Wszyscy oni potrzebują pomocy by odzyskać równowagę psychiczną, a często także utracone zdrowie fizyczne.
Uczestnictwo w spotkaniach grup samopomocowych Al-Anon pozwala osobom współuzależnionym zrozumieć nieskuteczność działań zmierzających do powstrzymanie alkoholika od picia, potrzebę pracy nad sobą, a w rezultacie umożliwia odnalezienie stabilizacji emocjonalnej. Dłuższy czas udziału w grupie korzystnie wpływa na rozwój osobisty, wzmacnia odporność na manipulacje
i uczy pozytywnego spojrzenia na siebie i innych, a także stwarza szansę naprawy wzajemnych relacji z niepijącymi członkami rodziny, przede wszystkim z dziećmi.
Najprawdopodobniej możesz ciepieć z powodu współuzależnienia, jeśli poniższe stwierdzenia są Ci bliskie:
- Nie potrafisz odróżnić własnych myśli i uczuć od myśli i uczuć kogoś innego. Myślisz "za kogoś", martwisz się "za kogoś", planujesz "za kogoś", spłacasz długi "za kogoś".
-Do dobrego samopoczucia jest Ci potrzebna aprobata i uwaga innych ludzi, ponieważ sądzisz, że nie jesteś wystarczająco dobra.
-Czujesz się niespokojna i winna, gdy ktoś obok ma kłopot lub przeżywa trudność. Nie umiesz towarzyszyć temu bez napięcia.
-Zachowujesz się jakbyś ciągle za coś przepraszała.
-Często nie wiesz czego naprawdę chcesz ani czego potrzebujesz. Sądzisz, że inni lepiej wiedzą co jest dla Ciebie dobre, więc rzadko opierasz się na własnym zdaniu w tej sprawie.
-Stale przekonujesz innych, że naprawdę zasługujesz na miłość i cierpisz w milczeniu nad tym, jak jesteś niedoceniona.
-Nie masz czasu dbać o siebie.
-Masz w sobie więcej krytycyzmu niż realizmu i dlatego niepoprawnie idealizujesz ludzi. Za każdym razem przeżywasz rozczarowanie i oburzenie, że ktoś żyje "nie tak jak trzeba".
-Przeżywasz swoje życie jako ofiara niesprzyjających okoliczności.
-Nie potrafisz stawiać innym wymagań, ani zdrowych warunków i być w tym konsekwentną.
-Kłamiesz by niemądrze osłaniać tych, których kochasz.
-Pozwalasz by Cię inni ranili bez próby bronienia się. Boisz się odrzucenia. Bycie z samą sobą jest dla Ciebie trudne.
-Jesteś tak zajęta, że nie masz czasu nad niczym się zastanawiać.
-Niczego od nikogo nie potrzebujesz.
-Nie umiesz bawić się i być spontaniczną.
-Jesteś przestraszona, zraniona i zła, lecz obawiasz się tego po sobie okazać. Boisz się swojej złości.
-"Musisz" pracować, spać, jeść i uprawiać seks, nie mając z tego w gruncie rzeczy żadnej przyjemności.
-Stosunki z innymi ludĽmi okazują się dla Ciebie pułapką.
-Musisz innych zmuszać, manipulować, zrzędzić i dąsać się, żebrać i dawać łapówki, by zrobili to, czego chcesz.
-Odczuwasz beznadziejność, bezsilność i niemożność odmiany swojej sytuacji.
-Musisz stale się śpieszyć, więc nie masz czasu na refleksję, sens życia, ani na Boga.
Opracowanie: Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości
Wskazówki w sprawie dzieci
-Mów dzieciom, co się dzieje. Nie ukrywaj niczego, ponieważ to pogarsza sprawę.-Naucz dzieci, że o wszystko można pytać. Odpowiadaj im na te pytania, które zadają, a nie te, na które Ty sama chcesz im odpowiadać.
-Mimo napięć i stresów okazuj dzieciom cierpliwość i zrozumienie. One także cierpią i nie rozumieją dlaczego.
-Niech picie Twego męża (żony) nie przesłania Ci problemów dzieci. One też, czasem dramatycznie, potrzebują Twojej uwagi i wsparcia.
-Nie okazuj, jak bardzo jesteś przestraszona i zagubiona, by nie wzmagać ich lęku. Poszukaj oparcia dla siebie, by móc dać je dzieciom
-Nie zmuszaj dzieci do konfrontowania się z alkoholikiem, gdy sama nie chcesz tego robić. Nie obarczaj ich odpowiedzialnością za przebieg wydarzeń w Waszym domu.
-Nie wzmacniaj w dzieciach poczucia winy za picie alkoholika. Mów im jasno "To nie z Twojego powodu".
-Nie posługuj się dziećmi w Twoich relacjach z alkoholikiem. Nie każ im sprawdzać "Czy mu się nic nie stało". SprawdĽ sama, jeśli jesteś ciekawa.
-Nie używaj dzieci jako argumentu. Nie mów: "Jeśli nie możesz przestać pić dla mnie, zrób to dla dzieci". Pozostaw je poza tą sprawą.
-Nie mieszaj miłości z chorobą. Nie mów dzieciom, że alkoholik przestał by pić, gdyby je kochał. Powiedz im, że są to dwie różne sprawy.
-Nie musisz wszystkiego widzieć, słyszeć i kontrolować. Nie udawaj Pana Boga, bądź mamusią.
-Nie tłumacz się przesadnie, gdy masz po prostu rację.
Wskazówki dla członków rodziny alkoholika.
-Nie musisz dłużej uciekać od choroby. Zacznij uczyć się faktów dotyczących uzależnienia.
-Nie musisz dłużej obwiniać alkoholika za swoje życie. Zacznij koncentrować się na własnych działaniach, to dzięki nim możesz się podnieść lub załamać.
-Nie musisz dłużej kontrolować picia alkoholika. Dowiedz się o dobry program leczniczy i zacznij namawiać go do leczenia.
-Nie musisz dłużej przychodzić "z pomocą" alkoholikowi. Zacznij pozwalać mu na cierpienie i ponoszenie odpowiedzialności za konsekwencje wynikające z jego picia.
-Nie musisz dłużej krążyć wokół powodów jego picia. Skieruj uwagę na siebie, staraj się wracać do wzorów normalnego życia.
-Nie musisz dalej grozić. Zacznij mówić to co myślisz i robić to co mówisz.
-Nie musisz dłużej przyjmować, ani wyłudzać obietnic. Odrzucaj je i nie opieraj na nich żadnych planów.
-Nie musisz dłużej ukrywać faktu, że szukasz pomocy. Zacznij otwarcie mówić o tym alkoholikowi.
-Nie musisz dłużej narzekać, oburzać się, gderać, wygłaszać kazań, ani się przymilać. Zacznij rzeczowo informować alkoholika o jego niewłaściwym postępowaniu. Potraktuj go jak osobę dorosłą.
-Nie musisz dłużej pozwalać alkoholikowi na atakowanie Ciebie i Twoich dzieci. Zacznij ochraniać siebie, poszukaj sojuszników, odrzuć tajemnicę.
-Nie musisz być marionetką. Zacznij istnieć osobno.
Dodatkowe artykuły :
Al-Anon jest również dla mężczyzn
Współuzależnienie informacje i porady
zródło:http://www.alkoholizm.akcjasos.pl/88.php